Aankomst in Accra en reis naar Kumasi
Kumasi, dinsdag 13 juni, 21.45 uur
Gisteren was het eindelijk zover, de dag waarop ik naar Ghana zou vliegen :D.
Vanwege het uitstrooien van de as van mijn opa en oma was ik in het weekend in Limburg. Een langere reis naar Schiphol dan waar ik zelf woon dus. Gelukkig was mijn moeder zo lief dat ze me gisterochtend naar Schiphol wilde brengen. We vertrokken al om 6 uur en kwamen keurig op tijd op Schiphol aan. Daar heb ik gelijk ingecheckt en zijn we nog even wat gaan drinken. Daarna was het moment van afscheid aangebroken. We hadden allebei weer een lange reis voor de boeg: mam helemaal terug naar Zuid-Limburg en ik via Londen naar Accra. Mijn eerste vlucht (die om 11.40 u zou moeten vertrekken) had een half uur vertraging. Gelukkig had dat geen gevolgen voor mijn tweede vlucht, die ik nog makkelijk gehaald heb.
'S avonds rond 20 uur plaatselijke tijd (het is hier twee uur vroeger dan in Nederland) kwam ik in Accra aan. Nadat ik wat moeite heb moeten doen om een exact verblijfadres te krijgen van de accomodatie waar ik in Accra de eerste nacht zou verblijven mocht ik gelukkig zonder problemen het vliegveld verlaten. Buiten werd ik opgewacht door Nurria, een van oorsprong Spaanse medewerkster van WAPCA. Zij heeft me begeleid naar mijn hotel en een afspraak gemaakt met Kwadwo (spreek uit als Kojo), een andere medewerker van WAPCA, voor vandaag.
Vanochtend was ik al heel vroeg wakker, en ik had nog ruim de tijd voor Kwadwo zou komen, dus ik besloot om al wat rond te gaan lopen en water te kopen, en misschien alvast een Ghanese simkaart voor mijn telefoon. Dat laatste was nog niet gelukt, maar heb ik later alsnog samen met Kwadwo gedaan. Nu kan ik hier dus gewoon bellen en internetten :D. Ook heb ik alvast wat eten voor de lunch gekocht, waarna ik de bus heb gepakt naar Kumasi. In de bus zat ik perfect, daar kunnen ze in Nederland wat van leren. Het voelde bijna als businessclass :p. Ze hadden me geïnformeerd dat de rit ongeveer 6 a 7 uur zou duren. Ik was dus blij verrast toen we al na zo'n 4,5 uur in Kumasi waren. Ik heb gelijk een taxi gepakt naar de dierentuin. Nadat ik kort met de manager, Dr. Ziekah, heb gesproken ben ik eerst gaan inchecken in het hostel (bijna direct naast de dierentuin) en heb ik mijn bed alvast klaargemaakt voor de nacht.
In de namiddag ben ik weer terug gegaan naar de dierentuin waar ik een rondleiding heb gehad van Barbra, een eerstejaars stagiaire. De dierentuin voldoet natuurlijk totaal niet aan de Europese standaard, maar daar had ik me al op ingesteld. Een deel van de verblijven voldeden op zich redelijk, maar een paar verblijven waren echt barslecht. Zo werd er een chimpansee apart van de groep gehuisvest omdat dat makkelijker was voor de verzorgers (ze schijnt nogal graaierig te zijn), zat er een eenzame kleine witneusmeerkat in een redelijk verblijf en zat er een baviaan in een verschrikkelijk kleine kooi.
Naast de dierentuin ligt een net voltooid bebost verblijf van 0,3 ha waarin 1 dezer weken een groep roetmangabeys (Cercocebus atys) zal worden losgelaten. Het uiteindelijke doel is om vanaf daar dieren in het wild te gaan uitzetten. Dit zag er werkelijk prachtig uit, en hier werd ik dan ook zeer blij van na het zien van de verblijven in de dierentuin. Ik hoop dat ik het loslaten van de mangabeys ga meemaken.
In de dierentuin zijn ook 2 andere vrijwilligers uit Engeland aan het werk: Annette en Mimi. We hebben in de dierentuin kennisgemaakt en zijn 's avonds samen gaan eten. Dat was erg gezellig.
Morgen ga ik al vroeg naar de dierentuin om te overleggen waar ik mee kan gaan helpen in de komende 2 weken. Wordt dus vervolgd :).
Gisteren was het eindelijk zover, de dag waarop ik naar Ghana zou vliegen :D.
Vanwege het uitstrooien van de as van mijn opa en oma was ik in het weekend in Limburg. Een langere reis naar Schiphol dan waar ik zelf woon dus. Gelukkig was mijn moeder zo lief dat ze me gisterochtend naar Schiphol wilde brengen. We vertrokken al om 6 uur en kwamen keurig op tijd op Schiphol aan. Daar heb ik gelijk ingecheckt en zijn we nog even wat gaan drinken. Daarna was het moment van afscheid aangebroken. We hadden allebei weer een lange reis voor de boeg: mam helemaal terug naar Zuid-Limburg en ik via Londen naar Accra. Mijn eerste vlucht (die om 11.40 u zou moeten vertrekken) had een half uur vertraging. Gelukkig had dat geen gevolgen voor mijn tweede vlucht, die ik nog makkelijk gehaald heb.
'S avonds rond 20 uur plaatselijke tijd (het is hier twee uur vroeger dan in Nederland) kwam ik in Accra aan. Nadat ik wat moeite heb moeten doen om een exact verblijfadres te krijgen van de accomodatie waar ik in Accra de eerste nacht zou verblijven mocht ik gelukkig zonder problemen het vliegveld verlaten. Buiten werd ik opgewacht door Nurria, een van oorsprong Spaanse medewerkster van WAPCA. Zij heeft me begeleid naar mijn hotel en een afspraak gemaakt met Kwadwo (spreek uit als Kojo), een andere medewerker van WAPCA, voor vandaag.
Vanochtend was ik al heel vroeg wakker, en ik had nog ruim de tijd voor Kwadwo zou komen, dus ik besloot om al wat rond te gaan lopen en water te kopen, en misschien alvast een Ghanese simkaart voor mijn telefoon. Dat laatste was nog niet gelukt, maar heb ik later alsnog samen met Kwadwo gedaan. Nu kan ik hier dus gewoon bellen en internetten :D. Ook heb ik alvast wat eten voor de lunch gekocht, waarna ik de bus heb gepakt naar Kumasi. In de bus zat ik perfect, daar kunnen ze in Nederland wat van leren. Het voelde bijna als businessclass :p. Ze hadden me geïnformeerd dat de rit ongeveer 6 a 7 uur zou duren. Ik was dus blij verrast toen we al na zo'n 4,5 uur in Kumasi waren. Ik heb gelijk een taxi gepakt naar de dierentuin. Nadat ik kort met de manager, Dr. Ziekah, heb gesproken ben ik eerst gaan inchecken in het hostel (bijna direct naast de dierentuin) en heb ik mijn bed alvast klaargemaakt voor de nacht.
In de namiddag ben ik weer terug gegaan naar de dierentuin waar ik een rondleiding heb gehad van Barbra, een eerstejaars stagiaire. De dierentuin voldoet natuurlijk totaal niet aan de Europese standaard, maar daar had ik me al op ingesteld. Een deel van de verblijven voldeden op zich redelijk, maar een paar verblijven waren echt barslecht. Zo werd er een chimpansee apart van de groep gehuisvest omdat dat makkelijker was voor de verzorgers (ze schijnt nogal graaierig te zijn), zat er een eenzame kleine witneusmeerkat in een redelijk verblijf en zat er een baviaan in een verschrikkelijk kleine kooi.
Naast de dierentuin ligt een net voltooid bebost verblijf van 0,3 ha waarin 1 dezer weken een groep roetmangabeys (Cercocebus atys) zal worden losgelaten. Het uiteindelijke doel is om vanaf daar dieren in het wild te gaan uitzetten. Dit zag er werkelijk prachtig uit, en hier werd ik dan ook zeer blij van na het zien van de verblijven in de dierentuin. Ik hoop dat ik het loslaten van de mangabeys ga meemaken.
In de dierentuin zijn ook 2 andere vrijwilligers uit Engeland aan het werk: Annette en Mimi. We hebben in de dierentuin kennisgemaakt en zijn 's avonds samen gaan eten. Dat was erg gezellig.
Morgen ga ik al vroeg naar de dierentuin om te overleggen waar ik mee kan gaan helpen in de komende 2 weken. Wordt dus vervolgd :).
