De avonturen van Demi en José in Costa Rica

30 december 2012 - San Gerardo De Dota, Costa Rica

Zondag 30 december (15.00 uur)

Welkom bij alweer een van de laatste afleveringen van “De avonturen van Demi & José in Costa Rica”. In deze aflevering: zwemmen met krokodillen, autorijden zonder remmen en elektrische kachel in plaats van airco.

We zijn nu in San Gerardo de Dota. Morgen hebben we onze laatste ‘excursie’ voordat we weer terug gaan naar ons startpunt: San José. Over 2 dagen precies zitten we dus alweer in het vliegtuig.. :(

Ik zal eerst vertellen over gisteren. We zijn vroeg opgestaan om om half 7 te ontbijten. Speciaal voor ons was er een half uur eerder ontbijt. Om 7 uur werden we opgehaald voor onze dagtour naar Corcovado, “the real jungle”, of het meest biodiverse stukje grond op aarde. Vanaf Sierpe gingen we verder per boot, over de rivier de Sierpe, wat slang betekent. De rivier maakt een kronkelende beweging (als een slang) tussen de mangrove door, en mondt uiteindelijk in zee uit. Onderweg zagen we weer een groep doodshoofdapen!! Op de overgang van rivier naar zee moesten we even onze camera’s wegstoppen in verband met spettergevaar. Op zee waren best hoge golven, al zei onze gids dat het rustig was. Af en toe gingen we met de boot omhoog, en daarna in een vrije val naar beneden. Daarvan krijg je een kriebel in je buik. Demi en ik vonden het allebei erg leuk.
Na 1,5 uur varen kwamen we bij Corcovado aan. Daar moesten we door een riviertje lopen. Onze gids, Oscar als ik het goed onthouden heb, is de Tico versie van mijn neef Ronny. Ik heb helaas geen foto van hem, maar ik heb meerdere keren aan Ronny moeten denken. Hij nam ons mee over de blubberpaden (het had net geregend). Helaas hebben we niet veel dieren gezien. Een agoeti, kapucijnapen, een brulaap, een kikker en een paar hagedisjes. We hebben ook ara’s en pelikanen van dichtbij gezien. We liepen terug over het strand, waar we weer door het riviertje moesten lopen die inmiddels iets breder en dieper was geworden. Het werd vloed.
Na de lunch liepen we nog een blubber- en glibberpad naar een waterval. De waterval was wel oké, maar andere watervallen die we gezien hebben waren mooier. Na de waterval stroomt de rivier in plateaus naar beneden. In het tweede plateau hebben we een verkoelende duik kunnen nemen. Het is plakkerig warm in Corcovado, dus dat was wel even lekker. Na het zwemmen kwamen we tot de ontdekking dat er een krokodil lag op het plateau boven ons! Een van ongeveer 1,5-2 meter. Dus we hebben met een krokodil gezwommen :P. Wie weet zaten er nog meer.
Toen we terug kwamen bij het strand was het vloed, en de rivier waar we eerder doorheen gelopen waren was een flinke rivier geworden.
Na de boot- en busreis terug naar onze lodge waren we erg moe. Na het douchen zijn we naar het dichtstbijzijnde restaurant gelopen, hebben we gegeten en daarna (na het verjagen van een spin in de badkamer) zijn we gaan slapen.

Vanmorgen hebben we weer lekkere pannenkoeken gegeten. Na het ontbijt zijn we op weg gegaan naar San Gerardo de Dota, ongeveer 3 uur rijden. Ik heb het eerste stuk gereden, omdat het steeds bergachtiger zou worden. Dat bergachtige kwam al erg snel. Ik heb gereden tot San Isidro del General. Demi reed verder. Onze lodge ligt in een vallei. Het laatste stuk ging behoorlijk steil, met haarspeldbochten naar beneden. Echt een goed moment van de remmen om het te begeven. Oké, nu klinkt het ernstiger dan het was. De remmen van onze auto deden het steeds iets minder goed. De haarspeldbochten waren geweest, maar de weg ging toch zodanig op en neer dat we niet zonder remmen konden rijden. Op een gegeven moment trok Demi tijdens het naar beneden rijden aan de handrem. De rem had bijna geen effect meer, dus nadat de auto stil stond zijn we niet verder gereden. Helaas gebeurde dit net 1 lodge te vroeg. Er kwamen iemand naar buiten die wel voor ons wilde bellen met het bedrijf waar we de auto van huren. Na een aantal telefoontjes vertelde ze dat het bedrijf contact opneemt met de lodge waar wij blijven, en dat iemand van die lodge ons komt halen. De auto konden we daar laten staan. De man die ons kwam ophalen zei dat het wel vaker gebeurde bij auto’s. Dan is de rem oververhit geraakt en doet hij het even niet goed meer. Het bedrijf waarvan de auto is vertelde precies hetzelfde. We hebben dus rustig, lekker én uitgebreid (voor-, hoofd- en nagerecht) geluncht. Tsja, het was inbegrepen. Daarna hebben we die ene kilometer naar de auto gelopen en de rem deed het weer. Gelukkig. Demi reed nog wel heel voorzichtig, maar dat is te begrijpen.

Het is hier echt een stuk kouder. Er staat een behoorlijke wind. We hebben allebei alweer een lange broek en een vest aan. Op onze kamer staat voor de verandering een elektrisch kacheltje in plaats van een airco.

Morgen hebben we om 6 uur ’s morgens onze laatste wandeling met gids. We gaan op zoek naar quetzals. We hebben nu al besloten dat we hier blijven rondhangen tot na de lunch voordat we weer naar San José gaan. Daar leveren we de auto in bij ons hotel en moeten we op zoek gaan naar een avond-/nachtprogramma voor de jaarwisseling.

José

Foto’s