Cinque Terre

Gisteren hadden we allebei niet heel veel zin om te schrijven, dus daarom nu maar voor twee dagen.

Gisteren (24-07) hebben we uitgeslapen. Heerlijk! Na het ontbijt zijn we met Rick en Sara een rondje gaan rijden via Coloretta en Arzelato weer terug naar Pontremoli. Onderweg waren er heel veel punten met een ontzettend mooi uitzicht richting Apennijnen.
Op een gegeven moment kwamen we op een punt van waar we de grond van Rick’s ouders konden zien. We hebben ze toen gesmst dat ze op een bepaald punt moesten gaan staan en daar hebben we toen een foto van gemaakt. Erg leuk! Kortom: een erg leuk uitje.
Voor de rest hebben we gisteren niet heel veel meer gedaan. ’s Middags nog wat geluierd en gezwommen. ’s Avonds hebben we ons volgegeten met een barbecue. Heerlijk!

Vandaag zijn we vroeg opgestaan omdat we om 9 u de trein wilden nemen naar Monterosso om van daar naar Riomaggiore te gaan lopen. Toen wisten we nog niet waar we aan begonnen.
De dorpjes Monterosso al Mare, Vernazza, Corniglia, Manarola en Riomaggiore worden Cinque Terre genoemd en behoren tot het Nationaal Park Cinque Terre. Dat was dan ook te merken want de rotskusten daar waren echt schitterend. Nadeel was alleen dat de looproute niet bepaald vlak was. Al meteen na vertrek uit Monterosso begon de klim. Niet op normale trappen, maar op trappen gemaakt van stenen. Onregelmatig en constant op en neer over smalle paadjes, constant opzij stappend voor de vele toeristen die daar ook aan het wandelen waren. Kortom: enorm slopend. Zo slopend dat José het in Corniglia echt had gehad. Daarom hebben we besloten om vanaf daar de trein te nemen naar Riomaggiore. We hadden ten slotte al 7 km gelopen (van de 12). Rick en Sara wilden wel graag verder wandelen, dus die troffen we weer in Riomaggiore.
In Corniglia moesten we natuurlijk eerst nog op zoek naar het station. José stond te trillen op haar benen door de inspanning en ik begon inmiddels aardige honger te krijgen.
Toen we uiteindelijk aankwamen op station Riomaggiore kon José geen stap meer zetten. We hebbend daar dan ook zeker drie kwartier gezeten voor we eindelijk op zoek konden naar een plek om te eten. Als je zo’n honger hebt als wij op dat moment ben je niet echt kieskeurig en we kozen dan ook de eerste de beste plek waar ze broodjes verkochten. Het geluk dat we hadden was dat die broodjes nog erg lekker waren ook!
Na het eten liepen we nog even naar het strand (dat voornamelijk bestond uit grote stenen waar je op kon gaan liggen) omdat we nog op Rick en Sara moesten wachten.
Toen ze uiteindelijk arriveerden zijn we nog even omhoog gelopen om van het uitzicht te genieten, waarna we de trein naar Pontremoli genomen hebben om daar ‘wagenwielen’ te gaan eten. Dat zijn enorme pizza’s waar je maximaal een halve per persoon van op krijgt. Natuurlijk hadden we de pech dat de pizzeria dicht was, dus hebben we in de supermarkt kale pizza’s gekocht die we thuis zelf belegd hebben. Ondanks de pech dat de pizzeria dicht was, hebben deze pizza’s heerlijk gesmaakt.
Dat was het voor vandaag. Morgen gaan we dan eindelijk de beroemde scheve toren van Pisa bezichtigen!

Demi