Update 12

9 oktober 2018 - Afi Mountain Wildlife Sanctuary, Nigeria

Afi Mountain Drill Ranch, 9 oktober, 21.00 u,

Er is in een paar dagen redelijk wat gebeurd. Chris zit als het goed is nu in Calabar. Gisteren is namelijk de bliksem ingeslagen in de invertor die nodig is om opgewekte stroom van de zonnepanelen om te zetten voor gebruik in het kamp. Gelukkig zaten de verblijven niet op de invertor aangesloten, net als onder andere de radio. In Calabar schijnt iemand te zijn die de invertor al eerder heeft kunnen maken. Daarom is Chris vandaag met spoed naar Calabar vertrokken met de invertor. Hopelijk lukt het om hem te repareren! In het kamp is nu dus geen stroom, wat betekent dat we onder andere in het donker met zaklamp of hoofdlamp moeten koken. Dat heeft ook wel weer zijn charme. Nadeel is alleen dat ik dus nu de chefkok kwijt ben. Ik heb net voor mezelf moeten koken. Dat ben ik natuurlijk gewend, maar het vervelende is dat we bijna geen voedingswaren meer hebben. Het was dus nogal een uitdaging om een maaltijd op tafel te krijgen.

Deze week staat ook in het teken van de Drill Ranch voorbereiden op het krijgen van gasten. Vrijdag komen er namelijk 12 personen hier overnachten. 9 daarvan zijn Nigerianen, en 3 van de Amerikaanse Ambassade waaronder de Amerikaanse ambassadeur. Het is dus belangrijk dat het kamp er tiptop bij ligt. Helaas betekent het wel dat ik vrijdag al uit mijn cabine moet omdat er niet genoeg cabines zijn. Ze zijn allemaal nodig voor de gasten. Ik zal dan in het kantoor gaan slapen, voor waarschijnlijk maar 1 nacht omdat ik daarna alweer naar Calabar vertrek.

Dat Chris nu in Calabar is (neem ik aan, maar er is de hele dag geen radiocontact geweest dus ik heb geen idee of hij veilig is aangekomen) betekent dat ik hier wat dingen van hem overneem. De dag 's ochtends begint met het geven van vitamine c aan Kilanko, de dril die met zijn achterpoot in een strik terecht was gekomen. Het gaat heel goed met hem! Waarschijnlijk mag hij donderdag weer terug in de groep.

Na de radiocall van 10 uur loop ik een controleronde langs alle verblijven om te zien of iedereen goed zijn of haar werk doet. Ik controleer of alle dieren voldoende water hebben en of de stroomdraden en palen rond de verblijven goed schoon worden gehouden. Als dat bij de stroomdraden niet gebeurt heeft dat effect op het voltage, en de palen gaan sneller rotten.

Verder doe ik nog steeds dagelijks de administratie en ben ik mijn tellingen aan het afronden. De administratie is nog steeds een uitdaging omdat we door het geld heen zijn. We lenen nu noodgedwongen geld van de personeelsleden die dat geld bij ons in bewaring hebben gegeven. Dat vond ik natuurlijk geen prettige gedachte, maar het schijnt normaal te zijn en ze weten ervan. Zodra vrijdag de truck met geld komt ga ik de leningen gelijk aflossen. Het nadeel is dat er alleen maar briefjes van 500 en 1000 naira zijn, en we hebben voor het kopen van voer vooral kleiner geld nodig. Tot nu toe gaat het gelukkig nog goed. In het kamp probeer ik zoveel mogelijk bedragen van verschillende personen bij elkaar op te tellen en zo op bedragen met een meervoud van 500 naira uit te komen. Het is dan aan de verkopers om onderling elkaar terug te betalen. Als dat niet lukt schrijven we een briefje met het nog te betalen bedrag en dat kunnen ze dan in Buanchor aan CJ geven die daar vervolgens weer gaat proberen om op ronde bedragen uit te komen. Een heel gedoe dus maar het werkt!

Eergisteren gebeurde er iets bizars. Er landde een roofvogel (ik denk een valk) buiten op het balkon van het kantoor, zo'n twee meter van me vandaan. Wat een prachtig dier! We keken elkaar een paar seconden doordringend aan, waarna hij weer verder vloog. Ik heb helaas geen foto. Ik ben in de richting gelopen waarop hij gevlogen was in de hoop hem weer te zien. Na zo'n 20 seconden voelde ik wind van achteren door mijn haren waaien en zag ik een reusachtig dier voor me wegvliegen. Mijn eerste reactie was dat het geen vogel maar een reusachtige vleermuis was. Nu ik eraan terugdenk vind ik het toch waarschijnlijker dat het weer dezelfde vogel is geweest. Het was in elk geval een mooie ervaring!

Nu ga ik slapen! Bedtijd voor Afrikaanse begrippen ;).

1 Reactie

  1. Carla Vaartjes:
    15 oktober 2018
    En...was de maaltijd gelukt? 😉
    Weinig geld, op kantoor slapen..het moet niet erger worden😂😂😘