Berggorilla's

Lake Bunyonyi, dinsdag 24 januari, 7.00 uur

Wauw, ik heb gewoon gorilla's in het wild gezien :D! Maar voordat ik daarover schrijf eerst even wat daarvoor gebeurd is.

Zondagochtend zijn we vroeg vertrokken vanaf ons kamp in Lake Mburo. Op weg naar de gate van het park hebben we weer een gamedrive gedaan. We hebben weer vele zebra's en knobbelzwijnen gezien maar geen nieuwe dieren meer. Bij de gate hielden we even een sanitaire stop. Ik was als laatst, en toen ik mijn handen aan het wassen was, hoorde ik de truck wegrijden. Gelukkig had de 'wachter' bij de gate een brommer waar ik achterop mocht springen. Inmiddels werd ik in de truck ook gemist, dus die was al gestopt. Het is dus goed gekomen :).

De weg naar Lake Bunyonyi was weer behoorlijk lang, dus het was een lange zit. Onderweg worden we letterlijk door iedereen van de plaatselijke bevolking aangestaard. Soms vriendelijk, soms met een behoorlijk vijandige blik. De meeste kinderen zwaaien naar ons (sommigen steken hun middelvinger op) of houden hun handen op en zeggen "give me money" of "give me candy".
Onderweg zijn we een paar keer gestopt, onder andere voor lunch. Uiteindelijk kwamen we in de namiddag bij Lake Bunyonyi aan. De voorzieningen hier zijn veel beter dan bij Lake Mburo, er is zelfs Wifi! We zitten best op een mooie plek aan het meer, geen verkeerde plek dus om 3 nachten te blijven :).

Gisteren was dan eindelijk de grote dag: de reden waarvoor ik deze reis heb geboekt. Ik zou eindelijk gorilla's in het wild gaan zien! Ik moest al om 4.30 uur opstaan want om 5.30 uur zou onze transfer van 2,5 uur naar Bwindi Impenetrable Forest vertrekken. De weg naar het park toe was al prachtig. We zaten tussen de uitlopers van het Virungagebergte en hadden zicht op een paar vulkanen op de grens tussen Oeganda, Rwanda en Congo. Op een gegeven moment kwam het echte oerwoud in zicht: het leefgebied van de gorilla's. Dat voelde heel onwerkelijk. We reden eerst naar een plek waar we een korte briefing kregen, en toen kon het echt beginnen. Ik was ingedeeld in een groep die naar een gorillagroep redelijk dichtbij ging, maar omdat mijn groepsgenoten wisten dat ik een enorme apenliefhebber ben wilde iemand wel ruilen zodat ik mee kon op de lange tocht. Wij zouden op zoek gaan naar de groep van zilverrug Busingye. Eerst moesten we een stuk rijden tot we bij een plek werden gedropt waar de echte trekking kon beginnen.
Eerst liepen we over een grindpad dat behoorlijk steeg. Het ging langzaam over in een bospaadje, tot we uiteindelijk echt het bos in liepen. We liepen met 2 rangers (1 voorop, 1 achterop) en een gewapende agent. Een stuk voor ons uit waren een aantal spoorzoekers het spoor aan het volgen vanaf de plek waar de gorilla's de vorige dag waren gezien. Eerst was het pad nog goed begaanbaar, maar toen we in de buurt van de gorilla's kwamen gingen we van het pad af en moest er letterlijk een weg door de bebossing gehakt worden. Na ons een tijd een weg door het bos te hebben gehakt, zagen we een gorilladrol die redelijk vers was. Het kon nu dus echt niet lang meer duren! Uiteindelijk zagen we inderdaad het eerste vrouwtje. In eerste instantie was ze nogal geïntimideerd door onze aanwezigheid en ze deed dan ook verschillende keren een uitval in onze richting.
Ik ga nu ontbijten, schrijf straks verder.