Krka National Park

Zadar, 22 september 2015, 22.00 u.

We zijn al over de helft. Wat gaat zo'n week toch ontzettend snel!

Het bekendste Nationaal Park van Kroatië is zonder twijfel Nationaal Park De Plitvice Meren. Een stuk zuidelijker (en dichter bij onze camping) ligt Nationaal Park Krka. Ook in Krka zijn prachtige watervallen gelegen. Gisteren zijn er naartoe geweest. Het park heeft 2 officiële ingangen: bij Skradin en Lozovac. Wij hebben de ingang bij Skradin gebruikt, die 4 km van de watervallen ligt. Om bij de watervallen te komen kun je met de boot of te voet.
Bij de receptie in Skradin hadden we 2 tickets van 110 kuna (zo'n €14,50) gekocht, waarna 1 van de parkmedewerkers ons vertelde dat het de week van de mobiliteit was. Als we te voet zouden gaan zouden we voor 78 kuna (ongeveer €10,-) kaartjes kunnen kopen. Aangezien we sowieso te voet wilden gaan was de keuze snel gemaakt. Gelukkig was het geen probleem om de kaartjes retour te geven.

Uiteraard liepen we eerst de verkeerde kant uit, maar na het vragen van de richting ging het prima. Nouja... bijna dan. Op 1 punt konden we onder een brug door, of op gelijke hoogte van de brug verder lopen. Wij dachten dat we onder de brug door moesten. Qua tijd maakte het niks uit, qua geld helaas wel. Toen we later bij de kassa aan kwamen bleek namelijk dat we boven bij die brug een soort kaartje hadden kunnen krijgen waar we dus nu die korting mee konden krijgen. Gewoon de volle pond moeten betalen dus :(. Nouja, niks meer aan te doen. Nu hadden we in elk geval een lekker stukje gewandeld.

Vanaf de ticket office start een wandeling van ongeveer 2 km die onderaan de laagste waterval start en helemaal naar boven loopt, om vervolgens langs de andere oever weer naar beneden te lopen. De watervallen zijn werkelijk prachtig. Heel sprookjesachtig. Ze deden me een beetje denken aan Rivendell uit The Lord Of The Rings.

Na het rondje rondom de watervallen hebben we de boot terug naar Skradin gepakt (bij de prijs inbegrepen).
Het was inmiddels ongeveer 15.00 u, en dus was er nog wel tijd voor een roadtrip rondom het park.

Vanaf Skradin zijn we via het zuiden van het park richting oosten gereden, via de prachtige Čikola kloof, die totaal uit het niets opduikt. Het landschap rondom de kloof was behoorlijk vlak, wat het extra bijzonder maakte. Op een paar plekken zijn we even uitgestapt om foto's te maken.
Na de Čikola kloof zijn we doorgereden naar Knin. De route die ons navigatiesysteem aangaf leidde ons helaas steeds meer the middle of nowhere in, tot zelfs de geasfalteerde weg ophield en we zo'n 6 km op een grintweg moesten rijden. Aangezien het niet lang meer zou duren tot het donker werd was dat geen pretje. Er waren nauwelijks medeweggebruikers en ik begon bovendien enorme honger te krijgen. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en kwamen we veilig in Knin aan. In Knin is één van de grootste forten van Dalmatië te vinden, en ligt ook de bron van de Krka Rivier. Helaas begon het al donker te worden, en hadden we dus geen tijd meer om die plekken te bezichtigen. Bovendien moesten we nog een behoorlijk stuk rijden door het platteland tot we weer bij de snelweg zouden komen. Daarom hebben we alleen snel wat boodschappen gedaan (eindelijk eten!) en zijn we snel verder gereden. Uiteindelijk waren we rond 20.30 u bij de stacaravan, en moesten toen nog gaan koken. Helaas was ik inmiddels over mijn honger heen en kreeg ik maar een paar happen naar binnen.
Moe van een drukke dag waarop ik veel gereden heb, heb ik als een blok geslapen.

Vandaag hebben we het een stuk rustiger aan gedaan. We hebben een tijd aan het strand gezeten (zo'n 100 m van onze stacaravan) en zijn ook even bij het zwembad van het nabijgelegen hotel geweest (mogen wij ook gratis gebruik van maken). Het gevolg is dat ik nu aardig verbrand ben in mijn gezicht en op mijn schouders.

We zorgden dat we rond zonsondergang in het oude centrum van Zadar waren, omdat Zadar bekend staat om haar mooie zonsondergang (volgens Alfred Hitchcock zelfs de mooiste ter wereld). Helaas waren er nu iets te veel wolken, waardoor het een beetje tegen viel. Hebben wij weer :(. Aan de strandboulevard is een soort orgel onder de straatstenen gebouwd, dat door de zee bespeeld wordt. Erg grappig! Verder ligt er 'De Groeten aan de Zon': een kunstwerk van 300 glazen tegels op hetzelfde niveau als de tegels van de boulevard. Onder de glazen tegels liggen zonnemodulen die zonlicht omzetten in verlichting voor als het donker is. Met behulp van speciaal geprogrammeerde scenario's maakt het een prachtig lichtspel in vele kleuren, in het ritme van golven en op het geluid van het zeeorgel. Erg indrukwekkend!

Het is inmiddels 23.00 u. Ik ben al een uur aan het schrijven. Ik ga maar snel slapen! Morgen staat er weer een vol programma gepland, waarin ik veel moet rijden. We gaan namelijk naar de beroemde Plitvice Meren. Die staan al jaren op mijn Bucket List. Nu kan ik ze eindelijk gaan zien! Helaas wel zo'n 2 uur rijden.