Van koud en vochtig naar warm en droog

Vrijdag 21-12 (14.00 u)

Inmiddels hebben we de kou en nevel van Monteverde achter ons gelaten en zitten we in onze badkleding bij het zwembad van de lodge bij Rincon de la Vieja. We hebben vanochtend ongeveer 3 uur gereden van Monteverde naar hier, en het eerste wat we hier gedaan hebben is in het (erg mooie) zwembad springen. Het is hier, in tegenstelling tot Monteverde, erg warm.

Eerst zal ik nog even schrijven wat we in Monteverde nog gedaan hebben.
Gisterochtend zijn we op tijd opgestaan omdat we om half 8 een ochtendwandeling hadden in Monteverde Cloud Forest Reserve. Dit reservaat is wereldberoemd om zijn nevelwouden. Wij waren om 7.20 uur bij het reservaat, maar moesten vervolgens nog meer dan een half uur wachten omdat een paar mensen die met dezelfde gids mee zouden lopen nog niet gearriveerd waren. Uiteindelijk konden we dan toch met de wandeling starten. Na ongeveer een kwartiertje lopen kwamen we bij een punt waar een goede kans was om een quetzal te zien, omdat daar wilde avocadobomen groeien. Avocado’s zijn namelijk een favoriet hapje van de quetzal. Helaas was er geen quetzal te zien. Wel een zwarte goean, die waarschijnlijk de quetzals had weggejaagd. Jammer (hoewel een goean natuurlijk ook leuk is), maar we zouden het later nog eens proberen. Verder hebben we eigenlijk een hele tijd vrij weinig gezien. Op een gegeven moment kwamen we op een punt waar een wespennest naar beneden was gevallen. De gids vertelde ons dat het heel belangrijk was om zonder stoppen er langs te lopen. Als we dat zouden doen, zouden de wespen niks doen, aangezien ze niet agressief zijn. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, en zijn we er ongeschonden langs gekomen.
Een tijdje later kwamen we bij een hol van een vogelspin aan. De gids heeft geprobeerd om haar naar buiten te lokken, maar dat is helaas niet gelukt. Tijdens de rest van de wandeling begonnen wij ons steeds meer te irriteren aan een paar Duitsers uit onze groep die de hele tijd luidruchtig aan het kwebbelen waren en totaal niet geïnteresseerd leken in de natuur. Op deze manier joegen ze alle dieren weg. Na een tijdje kwamen we weer bij het beginpunt aan (we hadden nu ongeveer 1,5 uur gelopen), en we hadden dus maar enkele vogels gezien. Vergeleken met alle dieren die we in Tortuguero, Caño Negro en Parque nacional Volcán Arenal gezien hadden, viel dat dus een beetje tegen. Na een paar minuten pauze gingen we weer opnieuw op weg naar de plek waar we quetzals konden zien. Gelukkig hadden de Duitsers besloten om niet meer mee te gaan met het tweede deel van de wandeling, dus was het een stuk stiller. Dit werd dan ook meteen beloond met verschillende vogelsoorten die zich aan ons lieten zien. We zagen orange-bellied trogons, brown-hooded parrots en……tromgeroffel…….. een koppeltje quetzals!!! Wat een prachtige dieren zijn dat! Ze lieten zich vrij goed zien, maar zaten vrij hoog tussen het groen, dus voor goede foto’s was het erg lastig. Gelukkig gaan we nog een keer een quetzaltour doen, dus laten we hopen dat ik dan betere foto’s kan maken.
Na de wandeling met gids zijn José en ik nog even naar de kolibrietuin gelopen. Hier worden kolibries gevoerd met nectar en dat heeft resultaat. Er zaten echt tientallen kolibries die dus gewoon tussen ons door vlogen en we tot enkele centimeters konden naderen! Heel erg leuk!

’s Middags hebben we even rustig aan gedaan. ’s Avonds hebben we een nachtwandeling gedaan (op aanraden van de gids van de ochtendwandeling). Deze beviel ons een stuk beter dan de nachtwandeling die we in La Fortuna gedaan hadden. We gingen nu echt de natuur in met zaklamp en gids. Het eerste dier dat we zagen was meteen een slang! Best bijzonder volgens de gids, omdat daar niet heel veel slangen werden aangetroffen. Niet veel later zagen we een luiaard (dit keer de tweevingerige, dus we hebben nu beide soorten luiaards gezien die in Costa Rica voorkomen). Verder hebben we weer behoorlijk wat neusbeertjes gezien. Ook heb ik een glimp opgevangen van een grijze vos.
José had aan de gids gevraagd of het mogelijk was om een vogelspin te zien. De gids wist wel een plek waar een hol van een vogelspin was. Hier probeerde ze de spin naar buiten te lokken. Deze keer had dat meer succes dan tijdens de ochtendwandeling, want de spin heeft zich in volle glorie laten zien. Erg gaaf (van een afstandje)!

Na de nachtwandeling zijn we nog gaan eten bij dezelfde soda als waar we eergisteren geluncht hebben. Even later schoven een paar Duitsers (niet dezelfde irritante als van de ochtendwandeling) aan die in dezelfde hostel sliepen. Zij hadden ook deelgenomen aan de ochtendwandeling en de nachtwandeling. Het is een echtpaar van boven de 60 en een zus van de vrouw. Toen het echtpaar even niet aanwezig was vertelde de andere vrouw dat ze hier waren omdat de zoon van het echtpaar, die ook in Costa Rica was geweest, vorig jaar op 19-jarige leeftijd aan kanker overleden was. Op zijn sterfbed hadden ze beloofd om dezelfde reis te gaan maken als hij. Best heftig!

Nu zitten we dus in de Cañon Lodge dicht bij Parque Nacional Rincon de la Vieja. Morgen willen we het park in om daar op eigen gelegenheid te gaan wandelen. Hopelijk zien we weer aardig wat dieren!

Demi