Zwaveldampen en pruttelende modderpoelen

Zaterdag 22-12 (18.30 u)

Wat een dag! Op het moment van schrijven zijn we allebei nog steeds bekaf van de wandelingen die we vanochtend gemaakt hebben…

Rond half 8 vanochtend zijn we richting Parque Nacional Rincon de la Vieja gaan rijden. Het was ongeveer een half uurtje rijden vanaf de lodge, dus tussen 8 u en half 9 konden we beginnen met de wandeling.
Er waren twee trails die we konden lopen. Één leidde naar een waterval en de andere langs allemaal ‘vulkanische verschijnselen’. We kozen ervoor om beide wandelingen te gaan maken. De eerste wandeling was er 1 van ongeveer 10 km in totaal (5 km heen en 5 km terug). De tweede wandeling was ongeveer 5 km.

We begonnen met goede moed aan de wandeling richting de Cangreja waterval. Het was helaas geen recht pad, maar we moesten behoorlijk vaak klimmen en weer dalen, over boomwortels heen stappen enzovoorts. Best vermoeiend dus. Onderweg kwamen we nog een beekje tegen dat helemaal wit was door zwavel. Verder moet ik ook mijn opmerking terugnemen dat het hier droog is. Bijna de hele dag zaten we in de miezelregen (vergelijkbaar met Monteverde) en behoorlijk stevige wind. Soms werden we zelfs bijna omver geblazen.
Toen we uiteindelijk na ongeveer 2 uur bij de waterval aan kwamen, hebben we even uitgerust om vervolgens aan de terugweg te beginnen. Tijdens de heenreis hadden we helaas helemaal geen dieren gezien. Gelukkig begon de terugweg al veelbelovend: nog bij de waterval zagen we een enorme wesp van wel 5 cm lang. Het bleek om een tarantula hawk te gaan. Deze wespen steken vogelspinnen (!) om ze vervolgens, nog levend, mee te nemen naar hun nest en daar een eitje te leggen op de vogelspin. Als dat eitje uitkomt, voedt de larve zich met lichaamssappen van de vogelspin. Volgens een gids die ik even sprak kan een steek van zo’n wesp voor mensen ook dodelijk zijn. Het schijnt ook bekend te staan als 1 van de pijnlijkste steken die er bestaan. Blij dat ik niet gestoken ben dus!
Verder zagen we op de terugweg een familie kapucijnapen en een zwarte leguaan recht voor onze neus het pad oversteken.
Toen we na ongeveer 4,5 uur na vertrek weer terugkwamen op het beginpunt hebben we even uitgerust en wat gegeten. Daarna zijn we van start gegaan met de tweede wandeling.
Vrij snel kwamen we bij weer een waterval aan. Maar wat was deze mooi zeg! Bijna sprookjesachtig. Later kregen we van een ander Nederlands stel te horen dat er gisteren maar een ‘pisstraaltje’ te zien was geweest. We hadden dus erg veel geluk nu! Na hier wat foto’s gemaakt te hebben zijn we verder gelopen. We kwamen eerst bij een plek waar enorme zwaveldampen uit de grond kwamen. Ik zal proberen uit te leggen hoe erg dit stonk: neem de geur van rotte eieren, vermenigvuldig dat met 20 en je weet ongeveer hoe dat rook! Snel verder dus. Tijdens de rest van deze route hebben we heel veel vulkanische verschijnselen gezien, waaronder borrelende modderpoelen en geel water. Heel bizar om allemaal te zien, maar wel bijzonder! Door de vele regen hadden we het aan het eind van de wandeling wel een beetje gehad en zijn dan ook meteen teruggekeerd naar onze lodge.

Morgen gaan we op weg naar het palmenstrand van Sámara! Na veel actief geweest te zijn is het nu eens tijd om een beetje te ontspannen!

Demi