Genieten in de meest romantische stad van India

Zondag 8 september, 19 uur

Oké, waar zal ik beginnen. Er gebeurt te veel, waardoor het schrijven van een kort reisverslag eigenlijk niet gaat lukken. We zitten nu in Ranakpur, in een mooi hotel (met zwembad!). We hadden een tent geboekt omdat dat het goedkoopst was, maar toen we hier aan kwamen kregen we de sleutel van een best mooie kamer. Toen we navraag deden bleek dat we het gewoon voor de zelfde prijs krijgen, want in de tenten is het nu veel te warm. Dat is nog eens een meevaller :).

Eerst nog even de vorige dagen:
Donderdag heeft José afscheid genomen van iedereen van haar lab. Dit was best wel emotioneel omdat José daar natuurlijk erg lang geweest is en goede vrienden gemaakt heeft. José heeft dit zelf wat gedetailleerder beschreven in haar laatste reisverslag.

We gingen donderdag rond 23.45 uur slapen en moesten om 2 uur alweer op omdat onze vlucht naar Udaipur om 5.15 uur zou vertrekken. Op het vliegveld stond al een taxi klaar om ons naar het hotel te brengen. Uiteindelijk kwamen we om 9 uur bij het hotel in Udaipur aan. Udaipur staat ook wel bekend als The Lake City. De bekendste meren zijn Fateh Bagar Lake en Lake Pichola. Aan dit laatste meer ligt het City Palace en op een eiland midden in het meer ligt het Taj Lake Palace hotel. Dit is ooit het decor geweest voor de James Bond-film Octopussy, die we zeker even zullen gaan bekijken als we weer in Nederland zijn. Het is hier echt super mooi. We zitten in een hotel aan het water, en als we onze kamer uitlopen komen we op een dakterras vanwaar we een schitterend uitzicht over het water en de overkant hebben. We kijken uit op onder andere het City Palace en de Jagdish Temple van Udaipur.
Omdat we natuurlijk erg moe waren omdat we zo weinig slaap hadden gehad zijn we eerst gaan slapen.. Toen we rond de middag wakker werden zijn we eerst gaan ontbijten (op het supermooie dakterras), en hebben we besloten wat we in de middag zouden gaan doen.

Om 13.30 uur werden we door een riksja opgehaald om flink wat bezienswaardigheden te gaan bekijken (1 helft van de stad, de andere kant zouden we de volgende dag gaan doen).
Eerst gingen we naar een typisch Indiase groente- en fruitmarkt. Dit was erg bijzonder om te zien. Ook waren er kruidenwinkeltjes en hebben we mandenvlechters aan het werk gezien.
Op straat kom je echt allerlei soorten dieren tegen: koeien, geiten, schapen, honden, katten, ezels, kamelen, paarden, varkens, kippen en zo nu en dan zelfs een olifant. Dit wisten we natuurlijk van tevoren al, maar het blijft bijzonder om het dan te zien: het echte India.
Na de markt zijn we naar het Pratap Smarak Memorial op de Moti Mari (Parelberg) gereden, waar we wat geschiedenis van Rajasthan konden opsnuiven. Veel tekst was helaas in het Hindi, dus echt veel begrepen we er niet van.
Hierna gingen we naar “Royal Arts & Crafts”, waar ze kleren en lakens maken door middel van de techniek ‘blockprinting’. We hebben hier eerst zelf de techniek van het blockprinting uitgeprobeerd. We moesten met 3 verschillende stempels (en ook 3 verschillende kleuren) een tekening van een olifant maken (met wat hulp van onze gastheer). Het resultaat hebben we mee naar huis gekregen. Daarna kregen we een uitgebreide rondleiding door de winkel waar alle beddenlakens, tafellakens en honderden stoffen lagen. José heeft haar maten laten opmeten en 2 Pazama’s (wijde broeken) en een sjaal besteld. Deze zouden speciaal voor haar gemaakt worden en een dag later bij het hotel worden bezorgd.
Als laatste zijn we vrijdag naar het Monsoon Palace gegaan, waar we van een erg mooie zonsondergang hebben genoten. Ook dit Paleis is decor geweest voor Octopussy. Na een korte stop bij een ‘miniature art’ showroom, waar Udaipur bekend om staat, zijn we terug gegaan naar het hotel om daar te gaan avondeten.

Gisteren zijn we weer met dezelfde riksja-chauffeur op pad geweest om de andere kant van de stad te bekijken.
Als eerste gingen we naar de Sahelion-Ki-Bari (garden of the maids of honour): tuinen waar ‘royal ladies’ konden relaxen. Deze tuinen waren wel oké, maar zeker niet de mooiste tuinen die we gezien hebben. Één straatje verderop lag een juwelier waar ze veel sieraden van echt zilver voor een lage prijs verkopen. Uiteindelijk is José met één paar oorbellen naar buiten gelopen, ondanks pogingen van de verkopen om ons meer te verkopen.
Daarna gingen we naar de koninklijke begraafplaats. Dit waren allemaal kleine tempeltjes naast elkaar van verschillende grootte. Dit was wel erg mooi.
De volgende stop was een kabelbaan die ons naar de top van een heuvel zou brengen. Vanaf hier is heel Udaipur te zien en we hebben dan ook enkele mooie uitzichtfoto’s gemaakt.
Hierna heeft de riksjachauffeur ons bij het City Palace afgezet, om de rest van de dag zelf in te delen. Eerst zijn we even gaan lunchen, waarna onze gids voor het City Palace ons kwam ophalen (waarschijnlijk had de riksjachauffeur al naar hem gebeld zodat hij heel toevallig klaar zou staan op het moment dat wij daar aan kwamen).
In het City Palace raakten we al snel onze oriëntatie kwijt. Het is een gigantisch gebouw met enorm veel hele smalle gangetjes. Als de vijand binnen zou komen, moesten ze op deze manier wel één voor één naar binnen, en hadden ze niet echt ruimte om hun zwaard te trekken. De bewakers konden ze dan makkelijk opwachten om hun hoofden af te hakken. We hebben tijdens deze rondleiding een groot gedeelte van het paleis gezien. We kwamen bijvoorbeeld bij een kamer met enorm veel spiegeltjes erin. Dit was de koninklijke slaapkamer. Als de koning bezig was met.. ehh… nouja jeweetwel met één van zijn vrouwen… dan kon hij het van alle kanten goed zelf bekijken.
In een andere kamer had een prinses zelfmoord gepleegd omdat 2 mannen om haar oorlog aan het voeren waren. Nu zij dood was, was er dus geen reden meer om oorlog te voeren. Ze had zich dus als het ware opgeofferd.
Dit is uiteraard maar een klein gedeelte van het paleis, maar ik zal niet te veel in detail gaan treden.

Na het City Palace zijn we even naar de Jagdish Temple gelopen. Voordat we naar binnen gingen moesten we uiteraard onze schoenen uittrekken. Dat was niet al te veel moeite omdat we allebei slippers droegen.
Bij de deur van een Hindoeïstische tempel zijn altijd beelden van demonen te vinden. Als Indiërs een tempel betreden raken ze bijna allemaal de vloer bij de deur aan. Op deze manier raken ze hun negatieve energie kwijt.
Aan de achterkant van de tempel staat een beeld van de God Vishnu. Hier kregen we van een vrouw wat water in onze hand wat we op moesten drinken en daarna moesten we over ons haar strijken. Ik maakte de fout dat ik het water met mijn linkerhand aannam (de hand die de Indiërs gebruiken om hun kont mee af te vegen), maar gelukkig was José de enige die daar echt op reageerde. Ze zullen vast gewend zijn aan al die buitenlanders die moeite hebben om zich aan te passen.

Het laatste wat we gisteren gedaan hebben is een boottocht op Lake Pichola. We konden uiteraard het City Palace en het Taj Lake Palace erg goed bekijken. Ook kwamen we langs ons eigen hotel. We hebben even een stop gemaakt op een eiland op het midden van het meer. Hier waren ze juist bezig met voorbereidingen voor een Engelse bruiloft. Het moet wel een invloedrijk paar zijn geweest, want letterlijk alles werd uit de kast gehaald om het eiland te versieren. Overal werden bloemblaadjes naast de paden gelegd, er werden bloemslingers opgehangen, de bomen werden versierd en noem maar op. Toen we terug kwamen van de boottocht stonden er zelfs uitgedoste kamelen en olifanten de gasten op te wachten. Ook zat hier een grote groep hanuman-langoeren, wat ik als apenliefhebber natuurlijk geweldig vond.

Vanochtend werden we rond half 10 opgehaald door onze privéchauffeur voor vandaag en morgen. We hadden hiervoor gekozen omdat we heel graag op de weg naar Ranakpur langs Kumbhalgarh fort wilden gaan. Dit fort wordt ommuurd door de 1 na langste muur ter wereld (na de Chinese Muur). We konden het helemaal tot boven beklimmen en hadden vanaf daar een schitterend uitzicht over de omgeving. Zover we konden kijken zagen we de muur door de heuvels lopen.

Aangekomen bij het hotel in Ranakpur hebben we eerst geluncht, waarna onze chauffeur ons naar de Jaïn Tempel gebracht. Dit is, zoals de naam het al zegt, niet een hindoeïstische tempel, maar een tempel van het Jaïnisme. Deze tempel heeft 1444 pilaren, die allemaal van elkaar verschillen. Hier hebben we, samen met een Frans stel dat we bij het hotel ontmoet hadden, een rondleiding gekregen. Voordat we weer in de auto stapten zagen we weer een groep hanuman-langoeren en resusmakaken, die we nog niet eerder hadden gezien. Nu heb ik dus alle apensoorten gezien die in de gebieden voorkomen waar wij komen. Het was erg leuk om de interactie tussen de twee (of eigenlijk drie, want er liep ook een hond tussen) soorten te zien.

Morgenochtend gaan we (als het droog is) paardrijden in de omgeving. We kunnen dan als het goed is antilopen, apen en verschillende vogelsoorten (waaronder pauwen) zien.

Sorry voor het lange reisverslag, maar we maken zoveel mee dat het gewoon niet korter kan.

Demi